Funkcje
Podstawowe pojęcia związane z funkcjami
Oznaczenie
Ustalmy najpierw oznaczenia, które będziemy wykorzystywać:
- "dla każdego"
- "istnieje"
- "istnieje dokładnie jeden"
- zbiór liczb naturalnych
- zbiór liczb całkowitych
- zbiór liczb wymiernych
- zbiór liczb rzeczywistych
- zbiór liczb niewymiernych
- zbiór liczb zespolonych
- zbiór liczb pierwszych
Definicja (Funkcja)
Niech będą dowolnymi, niepustymi podzbiorami . Funkcją prowadzącą ze zbioru w zbiór (odwzorowaniem z w ) nazywamy przyporządkowanie, które każdemu punktowi ze zbioru przyporządkowuje dokładnie jeden element ze zbioru . Zapisujemy wtedy lub .
Oznaczenie
Stosujemy nazewnictwo:
- funkcja, przekształcenie, odwzorowanie
- zbiór argumentów lub dziedzina
- przeciwdziedzina
- zbiór wszystkich wartości funkcji
- argument
- wartość funkcji w punkcie
Uwaga
Definicję funkcji zapisuje się w postaci warunku
Uwaga (Własność geometryczna wykresu )
Można wygodnie ocenić, czy na wykresie zobrazowana jest funkcja . Wykres przedstawia funkcję, jeśli dowolna prosta przecina go w co najwyżej punkcie.
Na płaszczyźnie kartezjańskiej z przyjętym układem współrzędnych dziedzina funkcji leży na osi . Jest ona rzutem prostokątnym wykresu na tę oś. Podobnie, rzutując wykres na oś otrzymujemy zbiór wartości funkcji.
Definicja (Dziedzina naturalna)
Dziedziną naturalną funkcji nazywamy maksymalny w sensie zawierania zbiór argumentów taki, że wartość funkcji ma sens w każdym punkcie tego zbioru (rzut całego wykresu na oś .
Definicja (Równość funkcji)
Niech oraz . Funkcje i nazwiemy tożsamościami lub funkcjami równymi, jeśli spełnione są jednocześnie następujące warunki:
a) (równość dziedzin)
b) (równość wartości)
Przykład
Funkcje oraz nie są takie same, bo mają różne dziedziny.
Definicja (Odwzorowanie identycznościowe)
Odwzorowaniem identycznościowym lub identycznością (oznaczanym ) nazywamy funkcję taką, że dla dowolnego .
Definicja (Zawężenie funkcji)
Niech i niech . Zacieśnieniem (inaczej: zawężeniem lub restrykcją) funkcji do zbioru nazywamy funkcję oznaczaną , która prowadzi z w , to znaczy i jest równa funkcji na zbiorze , mianowicie .
Definicja (Złożenie funkcji)
Złożeniem dwóch funkcji i , gdzie , nazywamy funkcję .
Definicja (Funkcja odwrotna)
Niech będzie funkcją. Mówimy, że funkcja jest funkcją odwrotną do funkcji , jeśli dla dowolnego elementu zachodzi równość i dla dowolnego elementu zachodzi równość . Będziemy ją oznaczać symbolem . Zapisując skrótowo: oraz .
Komentarz
Należy odróżniać pojęcie funkcji odwrotnej od odwrotności funkcji, gdzie przez odwrotność funkcji rozumiemy funkcję . Funkcję można rozumieć jako taką "złośliwą", która cofa każde działanie funkcji .
Uwaga (Własność geometryczna funkcji odwrotnych)
Niech będą funkcjami jednej zmiennej. Jeśli jest funkcją odwrotną do , to w prostokątnym układzie współrzędnych wykres funkcji jest obrazem wykresu funkcji w symetrii osiowej względem prostej .
Rysunek przedstawia wykresy funkcji wzajemnie odwrotnych: oraz - są one osiowo symetryczne względem .
Monotoniczność
Definicja (Funkcja rosnąca w przedziale)
Mówimy, że funkcja jest rosnąca (odpowiednio: ściśle rosnąca) w przedziale , jeśli (odpowiednio: ).
Definicja (Funkcja malejąca w przedziale)
Mówimy, że funkcja jest malejąca (odpowiednio: ściśle malejąca) w przedziale , jeśli (odpowiednio: ).
Definicja (Funkcja monotoniczna w przedziale)
Mówimy, że funkcja jest monotoniczna w przedziale, jeśli w tym przedziale jest rosnąca albo malejąca.
Definicja (Funkcja monotoniczna)
Mówimy, że funkcja jest monotoniczna / rosnąca / malejąca, jeśli jest monotoniczna / rosnąca / malejąca w całej swojej dziedzinie.
Funkcja rośnie w każdym z przedziałów postaci , nie jest jednak rosnąca w sumie przedziałów . Weźmy bowiem np. argumenty oraz . Wówczas , ale .
Uwaga
Jeśli jest funkcją odwrotną do funkcji , to
a) jeśli jest rosnąca, to jest także rosnąca
b) jeśli jest malejąca, to jest również malejąca
Uwaga
Funkcja odwrotna do funkcji rosnącej jest rosnąca, a odwrotna do malejącej - malejąca.
Injekcja
Definicja (Iniekcja)
Mówimy, że funkcja jest injekcją (funkcją różnowartościową), jeśli zachodzi implikacja .
Oznaczenie
Zapisujemy .
Uwaga
Równoważnie stosuje się warunek .
Uwaga (Geometryczna własność iniekcji)
Na postawie wykresu można wygodnie ocenić, czy funkcja jest injekcją. Jest nią, jeśli dowolna prosta przecina wykres funkcji w co najwyżej jednym punkcie.
Na rysunku przedstawiono wykresy iniekcji. Przecięcie w co najwyżej jednym punkcie oznacza, że może nie być punktów przecięcia albo być dokładnie jeden.
Spostrzeżenie
Funkcja nie jest injekcją, jeśli w dwóch różnych punktach przyjmuje tę samą wartość.
Przykład
Funkcja nie jest injekcją, gdyż na przykład .
Spostrzeżenie
Zmiana dziedziny może spowodować, że funkcja stanie się iniekcją. Istotnie, funkcja nie jest iniekcją, natomiast jest iniekcją.
Przykład
Injekcjami są funkcje:
a) funkcja tożsamościowa na dowolnym zbiorze
b) funkcja dla
c) funkcja , gdzie
d) zawężona do funkcja
Surjekcja
Definicja (Surjekcja)
Mówimy, że funkcja jest surjekcją (funkcją "na"), jeśli .
Oznaczenie
Zapisujemy , co czytamy: prowadzi ze zbioru na zbiór .
Uwaga
Równoważnie surjektywność zapisuje się w postaci warunku
Uwaga (Geometryczna własność surjekcji)
Na postawie wykresu można wygodnie ocenić, czy funkcja jest surjekcją. Jest nią, jeśli dowolna prosta , gdzie , przecina wykres funkcji w co najmniej jednym punkcie. Inaczej mówiąc funkcja jest surjekcją, jeśli rzut wykresu funkcji na oś pokrywa cały zbiór .
Na rysunku przedstawiono wykres funkcji nie będącej surjekcją - rzut wykresu na oś nie pokrył całego zbioru .
Spostrzeżenie
Zmiana przeciwdziedziny może spowodować, że funkcja stanie się surjekcją. Istotnie, funkcja nie jest surjekcją, natomiast jest surjekcją (zauważmy, że w pierwszym przypadku nie dobierzemy takiego, aby było ujemne, zaś w drugim przypadku da się tak dobrać , aby było dowolną liczbą ze zbioru ).
Przykład
Surjekcjami są na przykład następujące funkcje:
a)
b)
Uwaga
Każda funkcja jest surjekcją na swój obraz, czyli surjekcją jest zawsze funkcja .
Bijekcja
Definicja (Bijekcja)
Mówimy, że funkcja jest bijekcją (funkcją "1 na 1", funkcją wzajemnie jednoznaczną), gdy jest ona jednocześnie injekcją i surjekcją.
Oznaczenie
Zapisujemy , co czytamy: prowadzi wzajemnie jednoznacznie ze zbioru w zbiór .
Uwaga
Jeśli jest bijekcją, to zbiory i muszą mieć taką samę liczbę elementów.
Uwaga (Warunek odwracalności funkcji)
Funkcja jest odwracalna (posiada funkcję odwrotną) wtedy i tylko wtedy, gdy jest bijekcją.
Przekształcanie wykresów funkcji
Zakładamy, że znamy wykres .
Własność
1. Wykres funkcji otrzymujemy poprzez translację wykresu funkcji o wektor (przesunięcie do góry o ).
2. Wykres funkcji otrzymujemy poprzez translację wykresu funkcji o wektor (przesunięcie w lewo o ).
3. Wykres funkcji otrzymujemy odbijając wykres funkcji symetrycznie względem osi (zamiana góra-dół).
4. Wykres funkcji otrzymujemy odbijając wykres funkcji symetrycznie względem osi (zamiana lewo-prawo).
5. Wykres funkcji otrzymujemy przekształcając wykres funkcji w powinowactwie prostokątnym o osi i skali (dwukrotne rozciągnięcie w kierunku od osi ).
6. Wykres funkcji otrzymujemy przekształcając wykres funkcji w powinowactwie prostokątnym o osi i skali (dwukrotne ściśnięcie w kierunku do osi ).
7. Wykres funkcji otrzymujemy odbijając symetrycznie względem osi część wykresu funkcji leżącą pod tą osią i pozostawiając resztę wykresu funkcji bez zmian (odbicie części dolnej na stronę górną).
8. Wykres funkcji otrzymujemy odbijając symetrycznie względem osi część wykresu funkcji leżącą na prawo od tej osi i pozostawiając resztę wykresu funkcji bez zmian (odbicie części prawej na stronę lewą).
Przykład: Narysujmy wykres funkcji . Rozwiązanie: Rysujemy znany wykres funkcji wykładniczej o podstawie 2 (większej od 1), zaznaczając na nim przynajmniej dwa jego punkty charakterystyczne, a mianowicie , . Następnie przesuwamy ten wykres w lewo o wektor , otrzymując wykres (naszkicowany na czerwono).
Przykład: Narysujmy wykres funkcji . Rozwiązanie: Rysujemy znany wykres funkcji wykładniczej o podstawie mniejszej od 1, zaznaczając na nim przynajmniej dwa jego punkty charakterystyczne. Następnie przesuwamy ten wykres w prawo o wektor , otrzymując wykres funkcji (na zielono) i na koniec dokonujemy translacji wykresu zielonego do góry o wektor , otrzymując wykres funkcji (czerwony).
Przykład: Narysujmy wykres funkcji . Rozwiązanie: Rysujemy znany wykres funkcji o podstawie 3 (większej od 1), zaznaczając na nim przynajmniej dwa jego punkty charakterystyczne (z lewej u góry). Następnie tę część wykresu , gdzie funkcja przyjmuje wartości ujemne (leżącą pod osią ) przekształcamy poprzez symetrię osiową względem a resztę pozostawiamy bez zmian, otrzymując wykres funkcji (z prawej u góry). Tak otrzymany wykres przekształcamy przez symetrię osiowa względem , otrzymując wykres (z lewej na dole). Na koniec przesuwamy całość o wektor , otrzymując wykres funkcji (z prawej na dole).